De bewaker is de sleutel kwijt
Blijf op de hoogte en volg Piet & Ineke
04 Maart 2019 | Kenia, Kisumu
De bewaker is de sleutel kwijt
Zondagavond we zijn gedrieën uit eten geweest in een van onze favoriete restaurantjes niet zover van de compount. Na het eten gaat Jessy met de Piekie Pieke naar haar huisje en wij pakken de matatu terug naar huis. Dat is geen probleem, onze gate ligt op honderd meter van de weg. Nou is het toevallig ook nog zo dat ze deze week de bel aan de gate hebben gemaakt. Dus ring ring en de wachter hoort ons. Ja maar dan, dan is die sukkel de sleutel van de poort kwijt. Die kon hij ook al niet vinden toen we eruit wilden toen had hij niet gezien dat de sleutel gewoon aan de spijker langs het kozijn hing. Maar nu was het donker en dan is het een ander verhaal. Twee blanken aan de verkeerde kant van de poort. Wat nu gedaan, er overheen klimmen lukt mij niet en is voor mij te gevaarlijk. Inmiddels is de wachter aan het zoeken maar zonder resultaat. Een passant, die zoals later blijkt een erg christelijk persoon is, komt ons te hulp. Hij weet wel over de poort te komen en gaat ook op zoek. Inmiddels zijn er op straat enkele gasten met minder goede bedoelingen maar dank zij de aanwezigheid van de te hulp geschoten man blijven die gasten op afstand. Er worden wat telefoontjes gepleegd die verder niets toevoegen. Ineke zegt op een gegeven moment heeft hij geen gat in zijn broekzak ? Jawel jawel de sleutel is in zijn laars gevallen. Je moet natuurlijk al ver van het padje zijn wil je niet voelen dat er een bosje met twee sleutels in je laars zit. Maar gelukkig kan de poort open gemaakt worden en staan we na een half uur veilig binnen. Gelukkig was het droog want tijdens het schrijven van dit verhaal valt het er weer met bakken uit, het regenseizoen is wat vroeger dan andere jaren. Samen met onze “Redder” nog een Tuskertje gedronken op de goede afloop. God bless you !!
De afgelopen nacht is er weer een stevige regenbui gevallen. Gelukkig blijft de temperatuur rond de dertig graden want de regen ben je zo beu. Maar ondanks alles hebben we vandaag een echte Keniaanse hondenspeelplaats gemaakt. Met een rol gaas en wat versleten palen en latten maak je hier een speelplaats. Het gereedschap bestaat uit een panga, (een hakmes), een botte combinatietang en wat vierdehands ijzerdraad. Maar het werkt wel. Zo nu kunnen de hondjes, Nippie, Duveltje, Bugna, Tamy, Tibo, Debbes en Daisy het gras op.
Zo gaat het een beetje de hele week door. De hondjes vragen veel aandacht en voor Ineke ook veel zorgen. “als er nu eens eentje uit het hoger gelegen nest valt dan is tie dood” Liggen ze wel droog” “Zijn ze er nog allemaal” Wanneer moet ik ze gaan bij voeden”en zo gaat dat de hele tijd snap je.
Maar er valt over dat kleine spul nog veel meer te vertellen maar laat ik dat maar voor rekening van Ineke die is daar veel beter in.
Maar er zijn ook nog andere dingen hoor. Zo kwam Jessy thuis met de boodschap dat ze op school vanaf een bepaalde leeftijd een gratis onderzoek op baarmoederhalskanker krijgen. Ook bloeddruk, onderzoek op HIV en dergelijke zijn gratis. Maar op zaterdag terug naar school is ook heel gewoon. Dat zou je bij ons eens moeten voorstellen oei oei.
De jaarlijkse medicijn bestelling voor een ziekenhuisje hier in een sloppenwijk zijn ook weer binnen, volgende week gaan we ze brengen. Ook twintig kippen voor het weeshuis van zuster Lucy zijn in bestelling en krijgen hun vervolg ook volgende week.
Het is inmiddels zaterdagavond en we willen gaan eten maar het weer zit niet mee. Ik zit sinds we hier zijn voor het eerst een lange broek aan, het is vijfentwintig graden echt koud.
Ben ik weer met een heel triest verhaal.
Clarice, onze hulp was deze week een dag afwezig maar s'avonds was ze er. Ik vroeg haar waarom ze overdag niet aanwezig was en ze vertelde het volgende verhaal. Ze woont samen met haar drie kinderen, moeder en een geestelijk gehandicapt zusje in een huisje. Haar moeder is ziek en moest naar een bepaalde therapie en zij was gewoon hier op haar werk dus het verhaal speelde de voorgaande dag af. Nu was haar zusje thuis met haar drie kinderen en een onbekende man stond aan de deur. Hij stuurde de kinderen met wat geld weg om snoep te kopen zodat hij alleen was met haar zusje en verkrachtte haar. Hoe gemeen en laag bij de grond kan iemand zijn om zo iets te doen. Toen Clarice thuiskwam was haar zusje toch kompleet over haar toeren en de volgende dag zijn ze meteen met dat meisje van 18 jaar naar het ziekenhuis gegaan voor controle op zwangerschap en aids en dat is hier niet zomaar in een uur tijd uitgevogeld dus had ze haast de gehele dag met het meisje in het ziekenhuis doorgebracht. In en in triest, de dader is zoek.
Met de hondjes gaat het prima maar daar volgende week het een en ander over anders wordt het verhaal te lang en och het verslag wordt toch alleen maar door enkele trouwe “fans”gelezen.
Nog even, Het is nu 9.00 geweest en Jessy komt juist binnen, ze heeft vanaf 14.00 uur bij de kapper gezeten. Ook zo iets zeven uur aan je hoofd frunniken voor nog geen €6,50. ook niet te geloven, bij ons wordt je haar er net voor gewassen en dan de hoofdpijn die je er van hebt blijkbaar. Het eigen haar wordt met fakehaar in elkaar verweven tot kunstwerken, heel mooi maar wat moet je een geduld hebben, de maker en de drager, poeh..niks voor mij.
Zondagavond we zijn gedrieën uit eten geweest in een van onze favoriete restaurantjes niet zover van de compount. Na het eten gaat Jessy met de Piekie Pieke naar haar huisje en wij pakken de matatu terug naar huis. Dat is geen probleem, onze gate ligt op honderd meter van de weg. Nou is het toevallig ook nog zo dat ze deze week de bel aan de gate hebben gemaakt. Dus ring ring en de wachter hoort ons. Ja maar dan, dan is die sukkel de sleutel van de poort kwijt. Die kon hij ook al niet vinden toen we eruit wilden toen had hij niet gezien dat de sleutel gewoon aan de spijker langs het kozijn hing. Maar nu was het donker en dan is het een ander verhaal. Twee blanken aan de verkeerde kant van de poort. Wat nu gedaan, er overheen klimmen lukt mij niet en is voor mij te gevaarlijk. Inmiddels is de wachter aan het zoeken maar zonder resultaat. Een passant, die zoals later blijkt een erg christelijk persoon is, komt ons te hulp. Hij weet wel over de poort te komen en gaat ook op zoek. Inmiddels zijn er op straat enkele gasten met minder goede bedoelingen maar dank zij de aanwezigheid van de te hulp geschoten man blijven die gasten op afstand. Er worden wat telefoontjes gepleegd die verder niets toevoegen. Ineke zegt op een gegeven moment heeft hij geen gat in zijn broekzak ? Jawel jawel de sleutel is in zijn laars gevallen. Je moet natuurlijk al ver van het padje zijn wil je niet voelen dat er een bosje met twee sleutels in je laars zit. Maar gelukkig kan de poort open gemaakt worden en staan we na een half uur veilig binnen. Gelukkig was het droog want tijdens het schrijven van dit verhaal valt het er weer met bakken uit, het regenseizoen is wat vroeger dan andere jaren. Samen met onze “Redder” nog een Tuskertje gedronken op de goede afloop. God bless you !!
De afgelopen nacht is er weer een stevige regenbui gevallen. Gelukkig blijft de temperatuur rond de dertig graden want de regen ben je zo beu. Maar ondanks alles hebben we vandaag een echte Keniaanse hondenspeelplaats gemaakt. Met een rol gaas en wat versleten palen en latten maak je hier een speelplaats. Het gereedschap bestaat uit een panga, (een hakmes), een botte combinatietang en wat vierdehands ijzerdraad. Maar het werkt wel. Zo nu kunnen de hondjes, Nippie, Duveltje, Bugna, Tamy, Tibo, Debbes en Daisy het gras op.
Zo gaat het een beetje de hele week door. De hondjes vragen veel aandacht en voor Ineke ook veel zorgen. “als er nu eens eentje uit het hoger gelegen nest valt dan is tie dood” Liggen ze wel droog” “Zijn ze er nog allemaal” Wanneer moet ik ze gaan bij voeden”en zo gaat dat de hele tijd snap je.
Maar er valt over dat kleine spul nog veel meer te vertellen maar laat ik dat maar voor rekening van Ineke die is daar veel beter in.
Maar er zijn ook nog andere dingen hoor. Zo kwam Jessy thuis met de boodschap dat ze op school vanaf een bepaalde leeftijd een gratis onderzoek op baarmoederhalskanker krijgen. Ook bloeddruk, onderzoek op HIV en dergelijke zijn gratis. Maar op zaterdag terug naar school is ook heel gewoon. Dat zou je bij ons eens moeten voorstellen oei oei.
De jaarlijkse medicijn bestelling voor een ziekenhuisje hier in een sloppenwijk zijn ook weer binnen, volgende week gaan we ze brengen. Ook twintig kippen voor het weeshuis van zuster Lucy zijn in bestelling en krijgen hun vervolg ook volgende week.
Het is inmiddels zaterdagavond en we willen gaan eten maar het weer zit niet mee. Ik zit sinds we hier zijn voor het eerst een lange broek aan, het is vijfentwintig graden echt koud.
Ben ik weer met een heel triest verhaal.
Clarice, onze hulp was deze week een dag afwezig maar s'avonds was ze er. Ik vroeg haar waarom ze overdag niet aanwezig was en ze vertelde het volgende verhaal. Ze woont samen met haar drie kinderen, moeder en een geestelijk gehandicapt zusje in een huisje. Haar moeder is ziek en moest naar een bepaalde therapie en zij was gewoon hier op haar werk dus het verhaal speelde de voorgaande dag af. Nu was haar zusje thuis met haar drie kinderen en een onbekende man stond aan de deur. Hij stuurde de kinderen met wat geld weg om snoep te kopen zodat hij alleen was met haar zusje en verkrachtte haar. Hoe gemeen en laag bij de grond kan iemand zijn om zo iets te doen. Toen Clarice thuiskwam was haar zusje toch kompleet over haar toeren en de volgende dag zijn ze meteen met dat meisje van 18 jaar naar het ziekenhuis gegaan voor controle op zwangerschap en aids en dat is hier niet zomaar in een uur tijd uitgevogeld dus had ze haast de gehele dag met het meisje in het ziekenhuis doorgebracht. In en in triest, de dader is zoek.
Met de hondjes gaat het prima maar daar volgende week het een en ander over anders wordt het verhaal te lang en och het verslag wordt toch alleen maar door enkele trouwe “fans”gelezen.
Nog even, Het is nu 9.00 geweest en Jessy komt juist binnen, ze heeft vanaf 14.00 uur bij de kapper gezeten. Ook zo iets zeven uur aan je hoofd frunniken voor nog geen €6,50. ook niet te geloven, bij ons wordt je haar er net voor gewassen en dan de hoofdpijn die je er van hebt blijkbaar. Het eigen haar wordt met fakehaar in elkaar verweven tot kunstwerken, heel mooi maar wat moet je een geduld hebben, de maker en de drager, poeh..niks voor mij.
-
04 Maart 2019 - 17:47
Elise:
Hoi lieverds,
Piet, nu weet jij hoe Petrus zich aan de hemelpoort voelde -
05 Maart 2019 - 04:50
Anneriet:
Piet en Ineke,
Het was weer genieten met veel plezier jullie verhaal weer gelezen.
Het gaat jullie goed -
05 Maart 2019 - 07:36
JeanneBaselier:
Goeiemorgen Piet & Ineke wat lees ik nou Pietje ? 25 graden en heb je dan kou ? ben maar blij dat jullie daar zijn, hier is het compleet herfst geweest met storm en veel regen en nog maar 7 graden nu op dit moment schijnt af en toe de zon ,en is het zo,n 10 graden het scheelt een dikke jas met vorige week ! leuk om te lezen dat je hondjes het goed maken en ze allemaal een mooie naam hebben gekregen , wat triest van dat meisje dat ze zo slecht is weggekomen zo,n vent moeten ze opsluiten als ze hem te pakken kunnen krijgen ,en nooit meer vrijlaten ,en anders ophangen aan een hoge boom ,laat hem maar uitdrogen zou ik dan denken ,da,s z,n verdiende loon ,hopelijk heeft ze er niks aan overgehouden lichamelijk ,geestelijk zal het wel langere tijd nodig hebben als ze er al overheen zou kunnen komen ,zo zonde ik kijk ernaar uit Ineke over je verhaal van de hondjes ,maak ook eens een paar leuke foto,s ! en dan tot volgende week veel liefs xxx -
05 Maart 2019 - 15:19
Betsy:
Hee wat hebben jullie leuke namen voor de hondjes bedacht. Hoe komen jullie daarop? Ja tamy snap ik wel maar Nippy. Ik hoor het graag. Lijkt me zo leuk allemaal van die jonge hondjes. Vroeger, op de boerderij, hadden we ook wel eens zo’n nest jonge hondjes, dat was genieten.
Wat een Kl.....zakdie vent. Je zal het maar meemaken zeg. En geen straf natuurlijk.
Lieve groeten en tot het volgende verslag. -
05 Maart 2019 - 16:23
Lianne:
Wat een schatjes, die puppy's....
Een hele zorg hoor Ineke...maar dat is jou wel toevertrouwd.
Geniet ervan.
Groetjes Kees en Lianne -
08 Maart 2019 - 18:53
Ineke:
Hoi Hoi.
Heb weer genoten van jullie verslag.
Gelukkig ben ik niet de enige die een sleutel kwijt was. Ik was mijn fiets sleutel kwijt na de optocht.
Toen maar bij Louis achter op. Nou dat heeft hij geweten.
En 25 gr.is niet koud hoor!!!
Liefs en groetjes van ons.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
